Nos gusta mucho

NOS GUSTA MUCHO 26/1 – 13/2/2016

 

In the town of Chuy at the Brazilian border there is an Avenida of which one side is Uruguayan and the other Brazilian. We can make taxfree purchases and the petrol costs only € 0.75/liter, half of what it costs in Uruguay, where the petrol price is the highest of the whole of South-America. Michel stays with the car for security reasons while Roos goes from shop to shop trying in vain to find a new electric toothbrush. The replacement brushes are there but not the holder. She gets no answer to her question who buys the brushes when they cannot find the holder. Late in the afternoon we drive inland and see lots of birds: storks, flamingos,  seriemas (South-Amerikaanse secretary birds), ibis, rheas (local ostriches) and round mud nests of horneros on electricity poles. In the evening we find a free campsite near the laguna Merim. It is windy and cold. The next morning Michel repairs the pump that brings petrol from the spare tank to the main one and gets sand all over him and his tools. We leave the windy place and look for the free municipal camping mentioned in our travel guide. We need to take a free ferry over the Rio Cebollati to reach the campsite in La Charqueada. The captain of the ferry, Nicolas, sees our registration plate and ask where we come from. We enquire about canoes and, as it is not possible to hire one, he says we can use his for free.  We make an appointment for the next day to go and get the canoe and we do a wonderful trip on the river. We enjoy it so much that we make plans to buy a canoe. Nicolas advises us to buy a inflatable one because of our lack of space. He orders one via internet and we pay him in dollars. A couple of days later we are the happy owners of an inflatable kayak. Meanwhile we make another trip to Chuy with our neighbour, Hugo, and Michel buys fishing gear. As we are again on Brazilian ground we take lunch in a Churrascaria, very cheap, lots of meat and vegetables.  For more than a week we paddle, fish, swim and enjoy the quietness, the birds, the lovely beaches on the riverside. The campsite is big and reasonably well kept. There is power and warm showers, all for free. Nobody can tell us any more that only the sun comes up for free. We like La Charqueada very much! The nearest ATM is in the town Treinta y Tres and, as we are running out of cash, Roos takes the bus to get there. In the main square there are statues of popular carnival figures and there is also a shop with an amazing range of sweet potatoes. After 15 days we leave La Charqueda. The rain is pouring down when we head for Treinta y Tres to  see the carnival corso there.

Nos gusta mucho

NOS GUSTA MUCHO 26/1 – 13/2/2016

 

In de stad Chuy op de grens met Brazilië is er een Avenida die aan de ene kant Uruguayees en aan de   andere Braziliaans is. We kunnen er taksvrij kopen en de diesel kost 0,75 €/liter, de helft van wat hij kost in Uruguay, waar de diesel het duurst is van het gehele Zuid-Amerikaanse continent. Michel gaat niet mee winkelen omdat hij de omgeving niet veilig vindt en blijft bij de Tsjolbak terwijl Roos vergeefs de winkels afschuimt op zoek naar een nieuwe elektrische tandenborstel. Ze vindt opzetborsteltjes maar geen apparaat. De verkoopster weet geen antwoord op haar vraag wie de borsteltjes koopt als het apparaat niet voorhanden is. In de late namiddag rijden we het binnenland in. We zien veel ooievaars, flamingo’s, seriemas (Zuid-Amerikaanse secretary vogels), ibissen, rheas (inheemse struisvogels) en ronde moddernesten van horneros op de elektriciteitspalen. We belanden aan de oever van de Laguna Merim, kamperen is er gratis, er is veel wind en ’s avonds is het koud. De volgende dag herstelt Michel de pomp die diesel van onze reservetank naar de grote tank moet overhevelen. De harde wind maakt dat Michel en al het gebruikte materiaal volledig onder het zand komen te zitten. We verlaten het winderig oord en zoeken verder naar de gratis camping municipal die in onze reisgids vermeld is. Om die te bereiken in La Charqueada nemen we een gratis ferry over de Rio Cebollati. De kapitein van de ferry, Nicolas, spreekt ons aan omdat hij de nummerplaat niet herkent. Op onze vraag of er kano’s verhuurd worden is het antwoord negatief, maar we mogen zijn kano gratis gebruiken.  We maken een afspraak om hem op te halen voor de volgende dag en het kanotochtje bevalt ons zo zeer dat we plannen maken om er een te kopen. We zoeken samen met Nicolas naar een geschikte kano of kajak en komen uit bij een opblaasbare kajak, wegens plaatsgebrek. Nicolas is bereid voor ons een kajak te bestellen in Montevideo. Hij betaalt via internet en wij betalen hem in dollars terug. Op onze tweede tocht rapen we schelpjes, een soort kokkels, op de oever. Michel maakt ze ’s avonds klaar met look en boter en ze smaken goed. Later zegt Nicolas ons dat de schelpjes veel fosfaten bevatten van pesticides waarmee de omringende rijstvelden, met dubbeldekkers, worden bespoten. Gelukkig blijven gevolgen voor ons uit. Na enkele dagen zijn we de gelukkige bezitters van een opblaasbare kajak. Ondertussen rijden we met onze buurman, Hugo, nog eens naar Chuy en schaft Michel zich een vislijn. Vermits we ons daar op Braziliaans grondgebied bevinden kunnen we voor een habbekrats ’s middag eten in een Churrascaria, veel vlees op de spies, ook een grote keus aan groenten.

Nog steeds kijken we onze ogen uit naar de gewoonte om overal en altijd maté te drinken en zijn we verbijsterd over het aantal oude auto’s dat hier nog rondrijdt en over de vele Chinese automerken die we niet kennen.

Peddelen wordt afgewisseld met vissen, zwemmen en zeilen, want we slagen erin van onze kajak een zeilboot te maken als de wind meezit. Lekker dobberen met een zeil gespannen over een roeispaan. We genieten volop van de natuur, de stilte, de vogels op de rivier en de zandstranden aan de oever. De camping is uitgestrekt en goed onderhouden, er is stroom en er zijn warme douches, alles gratis! Niemand moet ons nog vertellen dat enkel de zon voor niets opkomt. We zijn  erg met ons goesting in La Charqueada. De dichtstbijzijnde geldautomaat is in Treinta y Tres, op 65 km en Roos neemt op een middag de bus. Dat verloopt vlot, op de plaza staan beelden van de meest populaire carnavalsfiguren en er is een winkel met een nooit gezien assortiment aan zoete patat. Na 15 dagen nemen we afscheid van La Charqueda. In de pletsende regen rijden we naar Treinta y Tres om er de carnavalstoet de gaan bekijken.