LAST WEEKS IN ECUADOR 21/2 – 8/3/2020

After our Galapagos adventure we stay in Finca Gloria for another two days, the oil of the tsjolbak is replaced and it is thoroughly washed. Then we go into the mountains, at 700 m there is rain and fog and at 2686 m we spend the night at a gas station because the fog is getting thicker. The next morning we drive through beautiful mountain landscapes to Ingapirca, the best preserved archaeological site of Ecuador, originally built by the Canari tribe as an observatory and later taken over by the Inca for military purposes. The walls and trapezoidal gates are identical to those in Machu Picchu. Carnival festivities are being prepared everywhere, there is a parade with disguised people who constantly try to spray each other with water and foam from spray cans. Our next stop, Cuenca, is a tourist attraction, a beautiful colonial city, which we visit on one of the three carnival days that precede Ash Wednesday. The city lives at night then and many shops and restaurants are closed during the day. It is very quiet, we admire the many stylish buildings and in the late afternoon we visit the Jadoco café, which offers real Belgian beer and beer brewed in Cuenca, made according to an authentic recipe, brought by a priest from Belgium. We meet Carlos, the owner from Asse, who has been running the café here for 7 years. After two nights we leave Casa Loma and the sympathetic owner, Pablo, to drive further north through beautiful green landscape with many waterfalls. Along the way we have to make sure that the windows of the tsjolbak are closed because it is customary here to spray all passers-by on carnival days with water, and the sprayers are creative, if you drive by with open windows you are guaranteed to get a splash of water over you. The streets are full of people in wet clothes. We drive into the province of Oriente. On Ioverlander we see positive comments about Finca Mendoza, but the reality exceeds our expectations. The garden is beautiful, there is a large swimming pool and the manager, Wilson, speaks good English.

He gives us a waba, a large pod with sweet white fruits inside and a large kernel. Because we have an appointment in Puyo with Olguer, whom we met at a campsite on the coast, we can, unfortunately, only stay two days. Olguer is the manager of a hotel with a gym and we can use a hotel room for free for one night. With him we had made plans to improve the interior of our tsjolbak because he is also a good carpenter and he has lots of tools. On the way to Ibarra, where we will park our tsjolbak for six months, we stay one night at Usa Yaku camping, run by a native family. We camp on the edge of a fast-flowing river and can swim in the bend of the river, two meters deep. Tropical plant growth is once again a feast for the eyes. In the morning we enjoy a picturesque sunrise. It gives us an idea of ​​how beautiful a trip through the Amazon would be. On Sunday 1 March we reach Finca Sommerwind in Ibarra, at the Yahuarcocha lagoon. The owner, Hans, is a German. We hear from him that we cannot legally leave our tsjolbak in Ecuador for six months, this comes as a bad surprise. We must bypass the rules in a sophisticated way and hope that we will not get caught because fines are very high. There is no alternative but to follow Hans’ advice. The final days are filled with preparations for our departure. Michel handles the rust spots on the tsjolbak, Roos does the laundry, does the shopping and makes a long list of what we should definitely take with us. On Sunday 8 March we will fly from Quito over Madrid to Brussels, where we will arrive on 9 March. When we come back we will probably not be allowed to stay in Ecuador for more than 12 days, we hope for more but the chance is small.

LAATSTE WEKEN IN ECUADOR 21/2 – 8/3/2020

Na ons Galapagos avontuur blijven we nog twee dagen in Finca Gloria, de olie van de tsjolbak wordt vervangen en hij wordt grondig gewassen. Daarna gaan we de bergen in, vanaf 700 m is er regen en mist en op 2686m overnachten we aan een benzinestation omdat de mist alsmaar dichter wordt. Door schitterende berglandschappen rijden we de volgende morgen naar Ingapirca, de best bewaarde archeologische site van Ecuador, oorspronkelijk gebouwd door de Canari stam als observatorium en later overgenomen door de Inca voor militaire doeleinden. De muren en trapeziumvormige poorten zijn identiek als deze in Machu Picchu.  Overal worden carnavalstoeten voorbereid, het is een optocht met verklede mensen die elkaar voortdurend proberen bespuiten met water en schuim uit spuitbussen. Onze volgende stop, Cuenca is een toeristische trekpleister, een mooie koloniale stad, die we bezoeken op een van de drie carnavalsdagen die aswoensdag voorafgaan. De stad leeft dan ’s nachts en overdag zijn veel zaken gesloten. Het is er zeer rustig, we bewonderen de vele stijlvolle gebouwen en bezoeken in de late namiddag het café Jadoco, die naast echt Belgisch bier, in Cuenca gebrouwen bier aanbiedt, gemaakt volgens een authentiek recept, meegebracht door een pater uit België. We ontmoeten er Carlos, de eigenaar, afkomstig uit Asse, die hier reeds 7 jaar het café uitbaat.  Na twee nachten verlaten we Casa Loma en de sympathieke eigenaar, Pablo om verder naar het noorden te rijden door prachtig groen landschap met veel watervallen. Onderweg moeten we erop letten dat de vensters van de tsjolbak dicht zijn want het is hier gebruikelijk om op carnavalsdagen alle voorbijgangers te bespuiten met water, en de spuiters zijn creatief, als je voorbijrijdt met open ramen krijg je gegarandeerd een plets water over je heen. De straten lopen trouwens vol met mensen in natte kleren. We rijden de provincie Oriente in. Op Ioverlander zien we positieve commentaar over Finca Mendoza, maar de realiteit overtreft onze verwachtingen. De tuin is prachtig, er is een groot zwembad en de manager, Wilson, spreekt goed Engels. Hij laat ons proeven van een waba, een grote peul met binnenin zoete witte vruchtjes met een grote pit. Omdat we in Puyo een afspraak hebben met Olguer, die we ontmoetten op een camping aan de kust, kunnen we tot onze spijt slechts twee dagen blijven. Olguer is gerant van een hotel met fitnesszaal en we mogen een nacht gratis een hotelkamer gebruiken. Met hem hadden we plannen gemaakt om het interieur van onze tsjolbak te verbeteren want hij is ook een goede timmerman en beschikt over veel machines. Op weg naar Ibarra, waar we onze tsjolbak zullen parkeren voor zes maanden, blijven we nog een nacht in Usa Yaku camping, uitgebaat door een inheemse familie. We kamperen aan de rand van een snelstromende rivier en kunnen er zwemmen in de bocht van de rivier, twee meter diep. De tropische plantengroei is opnieuw een lust voor het oog. ’s Morgens genieten we van een schilderachtige zonsopgang. Het geeft ons toch een idee van hoe mooi een tocht door het Amazonegebied moet zijn. Op zondag 1 maart bereiken we Finca Sommerwind in Ibarra, aan de Yahuarcocha lagune. De eigenaar, Hans, is een Duitser. Van hem vernemen we dat we onze  tsjolbak niet legaal kunnen achterlaten, iets wat ons pijnlijk verrast. We moeten de reglementen omzeilen op een geraffineerde manier en hopen dat we niet tegen de lamp lopen want de boetes zijn onwaarschijnlijk hoog. Er zit niets anders op dan zijn advies te volgen. De laatste dagen worden gevuld met voorbereidingen voor ons vertrek. Michel behandelt de roestplekken aan de tsjolbak, Roos doet de was, doet boodschappen en maakt een lange lijst van wat we zeker moeten meenemen. Op zondag 8 maart vliegen we van Quito over Madrid naar Brussel, waar we op 9 maart zullen aankomen. Als we terugkomen zullen we wellicht niet langer dan 12 dagen nog in Ecuador mogen blijven, we hopen op meer maar de kans is klein.