Loading the stuff into the tsjolbak takes much longer than expected and after shopping it is late in the afternoon when we finally hit the road for a drive of 80 km, again to Comalcalco, other campsites are too far away. No problems with the tsjolbak (it drives like never before) and after a quiet night we can continue. Our next destination is a campsite on Isla Aguada and we find a place on the first row, 10 meters from the lagoon. The campsite and hotel were built by an American with all amenities for both able-bodied and non-able-bodied people. The lagoon is a paradise for countless pelicans and dolphins jump out of the water at dusk. Our neighbours are French, resident in Quebec, they travel in a converted horse trailer pulled by a heavy RAM. Their first names are Laurent and Laurence, 2L in French. During the last rain shower before the camper went into the garage, there was a leak in the roof and with Laurent’s help the hole is closed in a few hours. We are now ready to continue our adventure, but fate decides otherwise. Michel suffers from skin rashes for a few weeks and after two doctor’s visits and twice as many ointments it gets worse and worse, even after bathing in the sea. Because the nights are unbearable because of the itching, we look for a doctor again (info: consultations are free in Mexico). The diagnosis is not to be happy about, it is a scabies infection that must be treated with pills and a gel that kills the mites. The total duration of treatment is 6 weeks. The doctor asks to come back a week later for control. Our stay at the campsite “Freedom” will therefore take a little longer than expected.
How the contamination could happen is a mystery, we lived almost completely isolated in the loft. The only unlikely possibility is that the rental bike was contaminated. The following Monday we get green light and we can continue our journey without the risk of infection. The geological site of Edzna is at a feasible distance, the drive goes for hours along a bright blue ocean and the urge is there to camp by the sea but we resist.
On the way we visit the train station of Edzna which is part of the “Tren Maya” project, a rail connection between the various major Mayan cities, currently only a small part is operational, but the plans are immense. Close to the site there are huge hotels under construction. The Hacienda del Jade camp site is also new and beautiful. The new Hacienda is located in the middle of the fields and shares in the tranquility of the environment. The two caretakers from the nearest Mayan village do everything they can to give us the best possible stay and a conversation with the Canadian-Mexican owner gives an idea of the future plans. Several buildings will be built for activities such as stargazing and performances by Mayan culture related groups. There are also serious plans to set up a campsite according to American standards.
We stay there for two days and then drive to Merida, the capital of the province of Yucatan. There is a Decathlon store and we buy fins and new sandals for Michel. After another stop at a department store we go to camping “Two mexican explorers basecamp”, which turns out to be quite “basic” and the next day we drive to RV Xbalche in the middle of the jungle with a semi Olympic swimming pool. The British owner is a very affable and helpful man. Officially, his hotel annex campsite is not yet open, but he does everything to provide us with the necessary comfort. Michel gives him feedback for improving the campsite layout and he eagerly accepts this, he is ambitious. A friend of Benjamin’s drives us in her car car to Uxmal. It is sweltering hot but we still enjoy the overwhelming pyramids, majestic temples and the fascinating structures around large squares. It is deservedly one of the toppers in the Mayan archaeology.
Just before leaving, Michel notices that we have an entrance ticket for students and supposedly did not pay tax, when asked why the ticket seller looks surprised, to us it smells like fraud. We are happy when we are back in the car with air conditioning because it is hot outside. In our tsjolbak the air conditioning is running constantly and yet it is 31°C inside. Exceptionally warm, they say here. Unusually hot or cold, when we are there, we’ve heard that before!
Cenotes are unique phenomena in the Yucatan province of Mexico. They are underground caves filled with azure blue water, which are formed on the limestone plateau that covers the peninsula in many places. Rainwater seeps through the porous stone and is purified in this way. In Mani-Chan we visit three cenotes. We have to descend along primitive stairs in the semi-darkness to reach the water for a snorkeling trip, a unique experience.
At 19h00 we are all alone on the terrain and spend the night far from everything in the silence and the fantastic starry sky. We then look for the coast to escape the heat and succeed. Palula beach in San Crisanto is located by the sea but is a bit run down. On Sunday the day is “cold”, only 26°C with a lot of wind and clouds, very invigorating! With a taximoto we make a small trip along the Salinas and to the fishing port, the flamingos are not there but we come back with fish, shrimps and crab legs. There is work to be done and because there is a lot of wind we use the kitchen of the campsite.
Het inladen van de spullen in de tsjolbak duurt veel langer dan voorzien en na de inkopen kunnen we pas in de late namiddag de weg op voor een rit van 80 km, alweer naar Comalcalco, de andere overnachtingen liggen te ver. We ondervinden geen problemen met de tsjolbak (hij rijdt als nooit tevoren) en na een rustige nacht kunnen we verder. Onze volgende bestemming is een camping op Isla Aguada en we vinden een plaats op de eerste rij,10 meter van het lagune. De camping en hotel zijn gebouwd door een Amerikaan met alle voorzieningen zowel voor valide als niet-valide personen. De lagune is een paradijs voor de ontelbare pelikanen en dolfijnen zien we iedere dag bij valavond.
Onze buren zijn Fransen die in Québec hun residentie hebben, ze reizen in een omgebouwde paardentrailer getrokken door een zware RAM. Hun voornamen zijn Laurent en Laurence, 2L in het Frans. Tijdens de laatste regenbui vooraleer de camper in de garage ging was er een lek in het dak van de tsjolbak en met hulp van Laurent wordt het gat gedicht in een paar uur. We zijn nu helemaal klaar om ons avontuur verder te zetten maar het lot beslist er anders over. Michel heeft een paar weken last van huiduitslag en na 2 doktersbezoeken en dubbel zoveel zalfjes wordt het steeds erger, zelfs na het baden in zee. Omdat de nachten ondraaglijk worden van de jeuk zoeken we opnieuw een dokter op (info: consultaties zijn gratis in Mexico). De diagnose is niet om vrolijk van te worden, het is een schurftbesmetting te behandelen met pillen en een gel die de mijten doodt. De totale duur van de behandeling is 6 weken. De dokter vraagt om een week later op controle te komen. Ons verblijf op de camping “Freedom” zal dus noodgedwongen iets langer duren dan voorzien. Hoe de besmetting kon gebeuren is een raadsel, we leefden bijna volledig geïsoleerd in de loft. De enige onwaarschijnlijke mogelijkheid is dat de huurfiets besmet was. De volgende maandag krijgen we groen licht en we kunnen verder reizen zonder besmettingsgevaar. De geologische site van Edzna ligt op een haalbare afstand, de rit gaat urenlang langs een helblauwe oceaan en de kriebel is er om toch aan zee te kamperen maar we weerstaan. Onderweg bezoeken we het treinstation van Edzna dat deel uitmaakt van het “Tren Maya” project, een spoorverbinding tussen de verschillende grote Maya steden, momenteel is er maar een klein deel operationeel, maar de plannen zijn immens. Ook dichtbij de Edzna site zien we hotels in aanbouw.
De kampplaats Haciënda del Jade is ook nieuw en mooi. De nieuwe Haciënda ligt midden de velden en deelt in de rust van de omgeving. De twee verantwoordelijken, uit het dichtstbijzijnde Maya dorp doen er alles aan om ons een zo goed mogelijk verblijf te bezorgen en een gesprek met de Canadese-Mexicaanse eigenaar brengt klaarheid in de toekomstplannen.
Er zullen verschillende optrekken gebouwd worden voor activiteiten zoals sterrenobservatie en optredens van Maya cultuur gerelateerde groepen. Ook voor de camping bestaan er serieuze plannen naar Amerikaanse standaard. We blijven er 2 dagen en rijden dan naar Merida, de hoofdstad van de provincie Yucatan. Er is een Decathlon vestiging en we kopen er zwemvinnen en nieuwe sandalen voor Michel. Na nog een stop bij een grootwarenhuis gaan we naar camping “Two mexican explorers basecamp”, die blijkt nogal erg “base” te zijn en de volgende dag vertrekken we, alweer, nu naar RV Xbalche te midden van de jungle en met een half Olympisch zwembad. De Britse eigenaar is een zeer minzaam en behulpzaam man. Officieel is zijn hotel annex camping nog niet geopend, maar hij doet alles om ons het nodige comfort te bezorgen. Michel geeft hem feedback voor het verbeteren van de campinginrichting en hij gaat hier gretig op in, hij is ambitieus. Met de auto en met een vriendin van Benjamin rijden we naar Uxmal. Het is er bloedheet maar we genieten toch van de overweldigende piramiden, majestueuze tempels en de fascinerende structuren rondom grote pleinen. Het is terecht een van de toppers in de Maya archeologie. Net voor het verlaten merkt Michel dat we een toegangskaartje hebben voor studenten en zogezegd niets betaalden, bij navraag hoe dat komt is men zeer verwonderd, voor ons lijkt het op fraude. We zijn blij als we terug in de auto zitten met airco want buiten is het heet.
In onze tsjolbak draait de airco constant en toch wordt het binnen 31°C. Uitzonderlijk warm, zegt men hier. Ongewoon warm of koud, net als wij er zijn, dat hebben we al meer gehoord!
Cenotes zijn fenomenen in de provincie Yucatan van Mexico. Het zijn ondergrondse grotten gevuld met azuurblauw water, die gevormd worden op het kalksteen plateau dat het schiereiland op veel plaatsen bedekt. Regenwater sijpelt door de poreuze steen en wordt op die manier gezuiverd. In Mani-Chan bezoeken we drie cenotes. We moeten afdalen langs primitieve trappen in het halfduister om het water te bereiken voor een snorkeltochtje, een unieke ervaring.
Om 19h00 zijn we helemaal alleen op het terrein en overnachten ver van alles in de stilte en de fantastische sterrenhemel. We zoeken daarna de kust op om de hitte te ontvluchten en dat lukt. Palula beach in San Crisanto ligt aan zee maar is een beetje uitgeleefd. Op zondag is het een “koude” dag van 26°C met veel wind en wolken, zeer verkwikkend!
Met een taximoto doen we een kleine uitstap langs de Salinas en naar de vissershaven, de flamingo’s geven niet thuis maar we komen terug met vis, garnalen en krabbenpoten. We kunnen aan de slag en omdat er veel wind is gebruiken we de keuken van de camping.
tsjolbak 
Recente reacties