De strubbelingen in Oman, die de zending blokkeren, aan de grens met Dubai zijn van korte duur en de verzending uit Dubai wordt afgewerkt. De stukken zouden toekomen op 26 januari, sneller kan niet omdat de man in Dubai geen “express” formule heeft gekozen. Enthousiast melden we de vermoedelijke leverdatum aan de mensen van Toyota in de hoop dat ze hun planning zullen aanpassen. De dagen vliegen voorbij omdat we voorlopig weinig stress hebben. Michel slaagt erin om na een halve week surfen en bellen een fiets te huren en deze aan de loft te laten bezorgen. Weg van de stad is er veel ongerepte natuur en het is er heerlijk fietsen, alleen de loslopende honden zorgen af en toe voor een ongezonde spanning. Roos doet een uitstap naar de Hacienda de la Luz, een cacaoboerderij in Comalcalco en we eten een paar dagen lekkere chocolade.

Roos gaat verder op zoek naar sportieve ontspanningsmogelijkheden maar vangt bot, je moet lid zijn van de club en een jaarabonnement hebben. Alex denkt dat er een mogelijkheid is om te zwemmen in de accommodaties van de stad maar valt achterover als hij hoort en ziet wat de condities zijn voor je toegelaten wordt.

De stukken zijn een dag vroeger in ons bezit en op vrijdag kunnen we ze naar de garage brengen, de verantwoordelijke chef belooft dat er de volgende maandag zal gestart worden met e werken. Uiteraard is dat niet het geval en is de start pas op donderdag. Op vrijdag komt er bericht dat een van de stukken niet past, Michel beslist dan maar om het oude stuk te gebruiken. Na een paar telefoontjes, mailtjes en opzoekingswerk is het duidelijk dat het over twee verschillende onderdelen gaat maar in de garage hadden ze dat niet door. Deze ongelofelijk slechte ervaringen stapelen zich op en tot overmaat van ramp krijgen we ook nog de slechte tijding dat we de loft moeten verlaten omdat die voor een maand kan verhuurd worden. Gelukkig vindt Alex een oplossing in het centrum. Als we een verkennend bezoekje brengen stellen we vast dat er nog heel veel werk is voor we er ‘s anderdaags gaan intrekken. We hebben zo onze bedenkingen over de haalbaarheid.

Op zondag  krijgen we een eerste telefoon met de mededeling dat het niet gelukt is om de elektriciteit aan te sluiten een tweede om te zeggen dat we zelf moeten rijden met een pick-up om onze inboedel te verhuizen. We slapen nog een nacht in de loft om de volgende morgen vroeg te verhuizen. Ter plaatse stellen we vast dat de gemaakte beloftes niet ingelost zijn en moeten we drie keer van slaapkamer veranderen omdat er ofwel geen water is, de toiletten niet doorspoelen of dat men het verkeerde beddengoed gekocht heeft. De volgende ochtend en de dag erop is er nog steeds geen water in douche en moeten we buitenshuis ontbijten. Qua comfort en er is reeds een flinke verbetering tegen de avond van de tweede dag en nadat Michel heeft schoongemaakt kunnen we ook koken en afwassen. Onze ergernis groeit en we willen niet de volle prijs betalen want niets werkt naar behoren, De onderhandelingen verlopen een beetje moeilijk maar we krijgen twee nachten gratis en de derde aan halve prijs. Er wordt hard gewerkt, het stof en het lawaai hoort erbij. Een hotelkamer huren is geen optie want veel materiaal werd uit de tsjolbak gehaald om ons wat meer comfort te geven. Uit de Toyota garage komt hoopvol nieuws: de werken zullen over drie dagen voltooid zijn. Onze nieuwe woonst ligt in een rijke beveiligde residentiële wijk. De huizen zijn gebouwd boven en rondom garages, drie garages zijn geen uitzondering! De straten zijn wat hobbelig, maar er is geen rondslingerend vuil.

Er is een laguna in de buurt en Roos maakt er enkele foto’s van krokodillen, reigers en een wasbeer. Na drie dagen wordt Michel uitgenodigd voor een testrit en de tsjolbak blijkt helemaal in orde te zijn. We kopen nog een nieuwe batterij. Michel heeft nog werk om de elektrische stroom binnenin te herstellen, daarna kunnen we een uitstap maken naar de kust van 210 km en doen we een rit in het zand op het strand in 4×4 om zeker te zijn dat alles naar behoren werkt.

Dan volgt er nog een schoonmaak- en wasdag en op woensdag 14 februari kunnen we weer op pad,  na een wachttijd van 2 maanden en 9 dagen.